وی در ادامه با مقایسه شرایط فوتبال ایران و تیم های برتر دنیا افزود یکی از دلایل اصلی زیان ده بودن فوتبال، سیاست های اشتباه دولت است؛ بدین معنا که در فوتبال حرفه ای یکی از راه های اصلی کسب درآمد برای باشگاه های فوتبال حق پخش رسانه ای مسابقه ها است. این امر با وجود رسانه های خصوصی میسر است اما درایران رسانه تصویری دولتی است و چیزی به نام حق بخش در ایران معنا ندارد.
وی درباره عدم مالکیت معنوی باشگاه ها در خصوص داشته های خود ابراز تاسف کرد و گفت در دنیا به دلیل مالکیت معنوی لباس تیم های معروف به چند برابر قیمت فروخته می شود و این سودی هنگفت برای باشگاه به همراه دارد اما در ایران چنین چیزی وجود ندارد و این قبیل اجناس بدون پرداخت درصدی سود به باشگاه ها به فروش می رسد.
تاج الدین پیشنهاداتی در رابطه با همکاری دولت در زمینه بهبود شرایط اقتصادی فوتبال ارائه کرد و گفت دولت با کار کردن روی زیر ساخت ها و تسهیل یک سری از قوانین می تواند به این معضل کمک بزرگی کند. وی تصریح کرد ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه ها، اقتصاد فوتبال ایران را به جای بازار ۸۰ میلیون نفری به ۴۰ میلیون نفری محدود می کند. تاج الدین توضیح داد فوتبال در دنیا تنها حوزه اقتصادی است که در روزهای تعطیل با حضور تمام اعضای خانواده می تواند پر رونق باشد اما ممنوعیت ورود زنان فوتبال ایران را از این فرصت طلایی محروم می کند، درصورتی که دولت می تواند با ساختن رستوران ها و وسایل بازی برای کودکان فضایی کاملا خانوادگی برای حضور مردم ایجاد کند.
وی بر این نکته تاکید داشت که بازار فوتبال توانایی نجات یک کشور از ورطه ورشکستگی را نیز دارد و می توان از کشورهایی هم چون ایتالیا و اسپانیا با این تجربه یاد کرد.
عضو سابق کمیته فنی و توسعه فدراسیون ایران با تاکید مجدد بر این نکته اعلام داشت فوتبال کنونی ایران سودی برای سرمایه گذار ندارد و کسانی که در حال حاضر بر فوتبال سرمایه گذاری می کنند به دو دسته تقسیم می شوند یا جز عاشقان فوتبال هستند و یا رانت خوارانی هستند که با اهدافی مجهول وارد این حوزه می شوند.
وی در پایان خاطر نشان کرد خصوصی سازی فوتبال در ایران تا به امروز ناموفق بودهاست به عنوان مثال خصوصی سازی پرسپولیس و استقلال به جایی نرسید زیرا مشکلات ریشه ای است و باید از ریشه حل شود.