به گزارش مهاجریست : نهاده‌های بلاتکلیف روی آب، نرخ ارز تخصیصی نامشخص، وعده‌های تکراری دولت، دامداران و مرغداران نگران و نا امید به روزهای پایانی دولت دهم، نهاده‌های گران و در حال اتمام و در نهایت گله‌هایی که چند صباحی دیگر گرسنه می‌شوند.
این‌ها مشکلات و دغدغه‌های تولیدکنندگانی است که این روزها نمی‌دانند برای تامین خوراک گله‌های خود می‌توانند به قول‌های مسئولان کنونی دلخوش باشند یا باید به انتظار دولت جدید بنشینند و نظاره‌گر تلف شدن گله‌ها و دام‌های مولدشان باشند.
انتظار دامداران و مرغداران برای محموله‌های ذرت و سویا که هفته‌هاست روی آب معلق و بلاتکلیف است به داستان غم‌انگیزی برای این دسته از تولیدکنندگان تبدیل شده که با قرار گرفتن دولت در آستانه تغییر، نه امیدی به حل زودهنگام این مشکل دارند و نه می‌توانند به انتظار وعده‌های تکراری دولتی که چند روز تا پایانش بیشتر نمانده، گله‌هایشان را گرسنه نگه دارند.
سالی که نکوست از بهارش پیداست اما امسال برای این دسته از کشاورزان بهار خوشی نداشت گویا همه چیز برای آنها در حاشیه انتخابات ریاست جمهوری قرار گرفت انتخاباتی که صرف‌نظر از اهمیت آن از منظرهای مختلف، نتیجه‌اش برای ادامه تولید آنها فرقی نداشت چرا که مسائل و مشکلاتشان در حاشیه خرداد 92 قرار گرفته بود و کار به جایی رسید که حتی مسئولان وعده‌هایشان را به پس از مشخص شدن نتیجه انتخابات موکول می‌کردند.
از این حواشی که بگذریم به روزهای پایانی دولتی نزدیک می‌شویم که برای دامداران و مرغداران خوشایند. نیست انگار هر چه می‌گذرد شرایط برای آنها سخت‌تر می‌شود. از بازاری که تولیدکنندگان شریک اول و آخر ضرر و زیانش هستند تا افزایش قیمت‌هایی که آنها سهم چندانی از آن نمی‌برند.
گرچه تولیدکنندگان می‌گویند پایان عمر دولت‌ها همواره برای آنها خاطرات تلخی به همراه داشته است اما این بار حواشی به وجود آمده در حال تبدیل به بحرانی است که اگر فکری به حال آن نشود قربانیان آن در درجه نخست گله‌های مولد دام و طیوری است که بی غذایی، مرگ اجباری آنها را رقم خواهد زد.
در این میان دامداران که شیرخام تولیدی را به قیمت‌های سال گذشته فروخته‌اند وعده‌های بسیاری برای تامین نهاده و خوراک در اسرع وقت شنیده‌اند اما نه خبری از نهاده‌هاست و نه امیدی به بهبود شرایط.
به گفته مرغداران نیز اگر هر چه سریع‌تر ارز مناسب برای ترخیص نهاده‌های معلق روی آب اختصاص داده نشود آنها که با کمبود غذا برای موجودات زنده‌ای به نام جوجه‌های یک یا چند روزه مواجه می‌شوند و ممکن است برای جلوگیری از ضرر، گله‌های مولد خود را کشتار کنند اما دیگر هیچ تضمینی برای تامین امنیت غذایی مردم و تولید گوشت مرغ کافی وجود ندارد.
تخصیص ارز (به نرخ مبادله‌ای یا مرجع) درخواست اول تولیدکنندگان دام و طیور است اما اگر نرخ ارز برای واردات نهاده‌های تولید تغییر کند به همان میزان و به اندازه اثرگذاری این نهاده‌ها در قیمت تمام شده باید انتظار افزایش قیمت فرآورده‌های پروتئینی را داشت، در آن زمان شاید قیمت مرغ و تخم‌مرغ تا دوبرابر افزایش یابد.
دامداران هم نمی‌خواهند محصولات خود را گران تر از قیمت‌های کنونی بفروشند. بعتقاد آنها افزایش قیمت نهاده‌ها می‌تواند بر افزایش قیمت تمام شده محصولشان اثر بگذارد اما در حال حاضر آنها نهاده‌ای در اختیار ندارند و بازار نهاده هم برای آنها آشفته شده است.
رییس اتحادیه مرکزی دامداران تاکبد دارد: در درجه نخست، دولت باید راه را برای آزادسازی نهاده‌های معلق روی آب باز کند و ارز مورد نیاز برای ترخیص این محموله‌ها را تخصیص دهد اما در صورت تغییر نرخ ارز دولت باید پاسخگوی عواقب آن که افزایش قیمت متناسب با تغییر نرخ ارز است، باشد.
به گفته روستا اگر ارز مرجع برای واردات نهاده‌های دامی حذف شود و نرخ محاسبه‌ای برای این محموله‌ها ارز مبادله‌ای باشد قیمت خرید تضمینی شیرخام از دامداران باید تا کیلویی 2000 تومان افزایش یابد.
حال مشخص نیست که سرنوشت خوارک دام و طیوری که هفته‌هاست روی آب‌های خلیج فارس مانده چه خواهد شد و نهایتا با چه قیمتی به مرغداری‌ها و دامداری‌ها می‌رسد؟ از سوی دیگر با توجه به اینکه قیمت خوراک دام و طیور 70 درصد هزینه تمام شده محصولات پروتئینی را تشکیل می‌دهد، قیمت این محصولات در بازار مصرف چقدر می‌شود و آیا بازهم باید شاهد کاهش قدرت مصرف مردم بود یا شرایط به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد؟
قیمت محصولات کشاورزی افزایش میابد؟(2 مرداد 92)
