این استاندارد درسال ۱۹۹۹ میلادی توسط سازمان استانداردجهانی به ثبت رسید و ویرایش دوم آن در ۲۳ آگوست سال ۲۰۱۱ میلادی مصادف با اول شهریور ۱۳۹۰ انجام شد.
به طور کلی این استاندارد به عنوان یک راهنما جهت مقایسه و سنجش رنگ محصولات وارزیابی حسی رنگ آن ها در صنایعغذایی،آرایشی،بهداشتی و نساجی مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا گاهی اوقات بر سر تشخیص رنگ محصول میان افراد ممکن است اختلاف نظری ایجاد شود، به عنوان مثال تشخیص رنگ یک محصول در انتهای پروسه تولید از دید شخصی بنفش باشد و از دید شخص دیگری در همان کارخانه ممکن است ارغوانی باشد و این اختلاف نظر میتواند به دلیل نوع منابع روشنایی و یا میزان نور موجود در فضای تولید و حتی تصورات و باورهای شخصی افراد نسبت به آن رنگ باشد که در نتیجه باعث ایجاد مشکلاتی در شناسایی رنگ محصول شود .
با اجرای استاندارد ISO 11037 میتوان پیچیدگی تشخیص رنگ های شبیه به هم را در محصول کاهش داد و در نتیجه باعث بهبود کیفیت محصول و حتی تعیین زمان ماندگاری محصول می شود.
لازم به ذکر است به هنگام مقایسه محصولات در تجزیه و تحلیل حسی رنگ محصول تمام حواس پنجگانه مورد بررسی قرار می گیرد.