گرند کنیون (Grand canyon) دره ای در ایالت آریزونای آمریکا است که در میان آن رودخانه کلرادو جریان دارد. بخش بزرگی از این دره در پارک ملی «گرند کینون» قرار گرفته که یکی از اولین پارک های ملی آمریکا است.
این دره با عمق 1800 و طول 446 کیلومتر از جاذبه های بزرگ گردشگری آمریکا است که به علت فرسایش 6 میلیون ساله رودخانه کلرادو و تابش پرقدرت خورشید زیباترین مناظر طبیعی جهان را به وجود آورده است.
قرن ها پیش و قبل از مهاجرت اروپاییان به آمریکا، این دره مکان زندگی بومیانی بوده که در شکاف ها و غارهای آن زندگی می کردند.
«گارسیا لوپرکاردناس» اسپانیایی نخستین اروپایی بود که در سال 1540 به این دره پا گذاشت و پس از او «جان وزلی پاول» تجربه سفر به گرند کنیون را به دست آورد.
پیاده روی تا کف این دره 6 میلیون ساله به خاطر ژرفای زیاد و گرمای بالای هوا قدرت بدنی بالایی را می طلبد چرا که هرچه به بخشهای پایین گرند کنیون نزدیک شویم دمای هوا نیز افزایش می یابد.
