قالیبافی : در حال حاضر روستای مود ـ بیست و نه کیلومتری بیرجند ـ از مهمترین مراکز تولید قالی در بیرجند به شمار میرود. امروزه در بازارهای جهانی قالی بیرجند را به نام مود میشناسند. مرغوبیت و شهرت قالی مود به جهت استفاده از پشم محلی، شست و شوی خوب، رنگریزی سنتی و بافت خوب آن است. نقشهای ریز ماهی، خشتی، پر طاووسی (چهار شعله، بوته جغه)، نقش سی و سه کله، نقش ساده و … از جمله نقشهای مورد استفاده قالیهای این منطقه است.
پارچهبافی : پارچهبافی در بیرجند از قدمتی طولانی برخوردار است، ولی با گسترش صنایع مدرن نساجی در حال فراموشی است. قدیفه، بقبند، چادر شب، سارق، صافی، دستارخان، چهار پوشاله، کرباس، لنگ، سفره توتی و حوله از انواع پارچههای نخی هستند که در این منطقه بافته میشوند.
سفالگری : سفالگری در برخی نقاط بیرجند به ویژه در روستای «شاهزیله» بخش خوسف متداول است. در این منطقه انواع وسایل سفالی ساخته میشود. سفال این منطقه کاربردی و از نوع بدون لعاب است.
سبدبافی : این هنر هنوز در برخی از روستاهای بیرجند متداول است. در ساخت انواع سبد از ساقههای لطیف بید، بادامک، گز و ساقه غلات به ویژه گندم و جو استفاده میشود. انواع سبد عبارتند از: سبد معمولی، شلغم شوی، گربه تاز، قفس پرندگان، کباره، کالک بیز و … .
از انواع حرفههای دیگر که در بیرجند متداول است میتوان به جاجیمبافی، گلیمبافی، نمدمالی، زیلوبافی، مسگری، آهنگری، زرگری، دباغی و … اشاره کرد. همچنین سوزندوزی سنتی، چشمهدوزی، آجیدهدوزی، ابریشمدوزی، خامهدوزی، ملیلهدوزی و قلاببافی نیز از هنرهای ظریف و رایج این منطقه به شمار میرود.
ارسال پاسخ