صاحبخانه شدن به عنوان یکی از نیازهای اولیه بشر، امروزه به یک آرزو تبدیل شده است، این گزارش به زمان مورد نیاز شهروندان برای خانه دار شدن در شهرهای مختلف جهان می پردازد.
قیمت خانه در کجای جهان گرانتر است؟ این پرسشی است که شبکه تلویزیونی بلومبرگ مطرح کرده و با استفاده از آمار و بهای زمین و خانه در کشورهای مختلف توانسته گزارش جالبی از قیمت یک واحد آپارتمان 100 متری در شش گوشه جهان تهیه کند.
توضیح: عکسها اگرچه مربوط به شهرهای ذکر شده هستند ، ولی تزئینی می باشند و این آمار مربوط به خرید یک خانه متوسط است.
رتبه دوازدهم:نیویورک
یک شهروند آمریکایی ساکن نیویورک پس از 48.4 سال پس انداز می تواند خانه ای در محله منهتن خریداری کند.
رتبه یازدهم: سیدنی
خریدن خانه ای شخصی در سیدنی پایتخت استرالیا به 54.9 سال پس انداز نیاز دارد.
رتبه دهم: رم
داشتن خانه ای شخصی در شهر تاریخی رم به 60.1 سال پس انداز نیاز دارد.
رتبه نهم: جاکارتا
ساکنان جاکارتا پایتخت اندونزی باید 61.7 سال پس انداز کنند تا صاحب خانه شوند.
رتبه هشتم: بانکوک
کسی که بدنبال خرید خانه در بانکوک است، باید 67 سال درآمدش را پس انداز کند.
رتبه هفتم: ژنو
صاحب خانه شدن در شهر ژنو سوئیس مستلزم 73.3 سال پس انداز است.
رتبه ششم: پاریس
در شهر پاریس 77.7 سال طول می کشد تا یک شهروند با پس انداز خود مالک یک خانه شود.
رتبه پنجم: هنگ کنگ
هنگ کنگ شهری است که خرید خانه در آن آرزوی بزرگی به شمار می رود، ساکنان این بندر باید 96.4 سال برای دست یافتن به این آرزو پس انداز کنند.
رتبه چهارم: لندن
لندن شهری است که معمولام کسی به خانه دار شدن در آن نمی اندیشد چرا که خرید یک ملک خصوصی 136.2 سال پس انداز می طلبد.
رتبه سوم: مسکو
برای یک شهروند اهل مسکو، صاحب خانه شدن به قیمت 143.7 سال پس انداز تمام می شود.
رتبه دوم: شانگهای
233.3 سال کار و پس انداز می تواند برای خرید خانه ای در شهر شانگهای کافی باشد.
رتبه اول: …
اما شهری که خرید خانه در آن بیشتر به یک آرزو می ماند نه در اروپا و نه در آمریکا است. شهر بمبئی هند گرانترین شهر جهان برای خرید خانه است. در اینجا یک شهروند حقوق بگیر برای این که بتواند مالک یک آپارتمان 100 متری شود باید 308 سال پس انداز کند. با توجه به این موضوع شاید بتوان وجود محله های پرشمار زاغه نشین در حومه این شهر پر جمعیت را توجیه کرد.