فانوس کاغذی
فانوس کاغذی به شکل و اندازه های گوناگونی می آید . ساده ترین نوع آن جعبه ای کاغذی با شمعی در داخل آن است. انواع پیچیده تری نیز هست که از بامبو (نی) تا شدنی یا حلقه های معدنی با پوشش کاغذی درست می شود
فانوس های کاغذی در ژاپن و چین رایج و مشهور است، و معمولاً در جشن ها استخدام می شود . فانوس کاغذی در ژاپن به چوچین (提灯) معروف است، و حتی یک نوع خطاطی مخصوص به خود به نام چوچین موجی (提灯文字) دارد .
کیمونو:
کیمونو در زبان ژاپنی از دو بخش کی (به ژاپنی: 着) (فعل پوشیدن) و مونو (به ژاپنی: 物) (چیز) تشکیل شده است که به صورت تحت اللفظی به معنی چیز پوشیدنی است.
پیشینه
کیمونو از فرهنگ چین در سده ۵ (میلادی) نشات می گیرد و از دوران موروماچی در ژاپن شایع شد.
متعلقات کیمونو
کیمونو را با کمربندی به نام «اُبی» می بندند و همراه آن پای افزارهای سنتی چوپین مانند «گِتا» یا «زوری» می پوشند. جوراب کیمونو «تابی» نامیده می شود. زیر کیمونو نیز لباس زیری به نام «ناگاجوبان» می پوشند.
مانزای :
مانزای (به ژاپنی: 漫才 Manzai) به یک نوع کمدی استندآپ دو نفرهٔ سنتی در فرهنگ ژاپن گفته می شود. مانزای از دوره هی آن آغاز شده است. این نوع کمدی توسط یک زوج هنرمند که یکی نقشی خشک و جدی دارد و شخص متقابل که نقشی کمدی دارد، اجرا می شود. بیشتر شوخی های کلامی که با سرعت نیز بیان می شوند، بر محور سوء تفاهمات مابین این دو شخصیت متفاوت می گردد. در سال های اخیر مرکز اصل مانزای در اوزاکا قرار دارد.