راهنمای کامل مهاجرت به مالزی

گفت و گو با تورلیدرهای ایرانی مالزی…

توریسم در قیاس با دیگر حوزه‌های فعالیت صنعتی و اقتصادی، صنعتی نوپا به شمار می‌رود. این صنعت که امروزه بخش مهمی از درآمد بسیاری از کشورهای جهان را تشکیل می‌دهد، در ایران نه تنها همگام با دیگر کشورهای جهان پیش نرفته، بلکه در دهه‌های اخیر سیری نزولی را طی کرده است. واقعیت این است که هم اینک در جامعه‌ی ایران، حتی در میان دست اندرکاران صنعت توریسم نیز، درک و تعریف واحدی از واژه‌های توریسم، توریست، تورلیدر و تورگاید وجود ندارد و همین فقدان، کیفیت گردشگری ایران و ایرانیان را مخدوش ساخته است. تبلیغات مبهم از یک سو و توقعات نابجا از سوی دیگر، بسیاری از توریست‌های ایرانی را با آژانس‌های توریستی و تورلیدر‌ها به عنوان نمایندگان آن‌ها به چالش کشانده است. چالشی که ‌گاه گذشته از زیان‌های مالی، وجهه‌ی توریست ایرانی را نیز تخریب کرده است. ماهنامه توریست با توجه به اهمیت توریسم در اقتصاد مالزی و انتخاب این کشور به عنوان یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری ایرانیان، در نشستی با حضور تورلیدرهای با سابقه‌ی مالزی، رابطه‌ی دوسویه‌ی توریست و تورلیدر را به بحث گذاشته است. در این نشست، فریبا گنجرویی، ماندانا هاشمی، غزال کریمی، سپیده بیگ‌زاده، محمد قزوینیان، امین طاهری، سارا باب‌المراد و رامک مصلحتی دیدگاه‌های خود را با ما در میان گذاشتند که در زیر می‌خوانید.

توریست: در ابتدا بهتر است به تعریف مشترکی از راهنمای گردشگری برسیم. اغلب دست اندرکاران ایرانی توریسم، از واژه‌ی Tour Leader  و Tour Guide  برای راهنمای گردشگری استفاده می کنند و برای این دو نیز ارزش گذاری متفاوتی قایل هستند. در حالی که تعریف جهانی  این دو واژه بسیار به‌یکدیگر نزدیک است. در واقع، در توریسم ایرانی، Tour Leader معادل Tour Manager محسوب می شود که با تلقی جهانی متفاوت است. شما چه تعریفی از این حرفه ارائه می دهید؟

فریبا: از نظر من، تورلیدر کسی است که باید دارای اطلاعات کافی در مورد مکان های توریستی باشد. من این اطلاعات را از منابع مختلف اینترنتی و نشریات به ویژه مجله‌ی توریست به دست می آورم.

امین: از نظر من، کار ما راهنمایی و همراهی با مسافرانی است که مسئولیت آنها را قبول می کنیم. رابطه‌ی ما با آنها نیز نه رابطه ای کاملا دوستانه است، نه کاملا رسمی. هدف نهایی کار ما، جلب رضایت و خشنودی مسافران است. این رضایت برای گروهی از مسافران با ارائه‌ی اطلاعات در مورد جاذبه های گردشگری تامین می شود و برای گروهی دیگر، ممکن است با رفتن به یک مرکز خرید. تورلیدر باید توانایی تشخیص نیازهای توریست ها را داشته باشد.

سپیده: این توانایی نیز بر اثر تجربه بدست می آید. اگر کسی با تجربه‌ی تورلیدری در اروپا به مالزی بیاید و با توریست های ایرانی کار کند، بی تردید شکست خواهد خورد.

امین: با وجود این، کسانی که بخواهند به طور حرفه‌ای به عنوان تورلیدر کار کنند، مجبورند دستکم در ذهن خود به تعریف مشخصی برسند. من این تعریف و حوزه‌ی وظایف را برای خودم معین کرده‌ام و تا آنجا که می‌دانم با همکاران قدیمی بسیار مشترک است.

رامک: تورلیدر باید توانایی و آمادگی کافی برای مقابله با همه پیش آمدها را داشته باشد. نمی توان وظیفه‌ی او را به معرفی گزینه های مختلف گردشگری و همراهی با گردشگران محدود دانست. در بسیاری مواقع، وظایف تورلیدر گسترده تر از ذهنیتی است که دست اندرکاران تازه کار این حرفه دارند.

توریست: برآیند تعریف شما، تورلیدر را کسی معرفی می کند که علاوه بر داشتن اطلاعات کافی، باید توانایی و انعطاف پذیری لازم برای برآوردن نیازهای گردشگران را نیز داشته باشد. اما آیا واقعا همه‌ی تورلیدرهای ایرانی این اطلاعات را دارند یا اساسا برای این حرفه آموزش دیده اند؟

سپیده: متاسفانه دوره‌ی آموزشی خاصی برای تورلیدرها گذاشته نمی شود و ما در واقع، به خودمان متکی هستیم. از سوی دیگر، برخی آژانس ها، گاهی از کسانی که فقط تجربه‌ی همراهی با یک تور را داشته اند، به عنوان تورلیدر استفاده می کنند. در حالی که این حرفه پرمسوولیت است و نیاز به تجربه و آموزش طولانی دارد.

امین: در برخی فصل ها که تعداد تورها افزایش می‌یابد، گاهی یک آژانس به 50 تورلیدر نیاز دارد. مسلما نمی تواند این تعداد تورلیدر با تجربه و آگاه در اختیار داشته باشد. در نتیجه از هر کسی که دم دست باشد و برخی مکان های توریستی را بشناسد، استفاده می کنند.

فریبا: در این مواقع است که کیفیت خدمات تورلیدرها به شدت کاهش پیدا می کند. توریست ها نیز نه اطلاعات کافی از مکان های گردشگری به دست می آورند و نه با مدیریت صحیح در طی برنامه‌ی تور هدایت می شوند.

رامک: باید به این واقعیت هم اشاره کنیم که اغلب کسانی که به طور موقت به این حرفه وارد می شوند، با خواندن مختصری از تاریخ و جاذبه های گردشگری مالزی، خود را آگاه و مسلط می پندارند. بعد از آن فقط کافی است مسیر را یاد بگیرند تا خود را تورلیدر معرفی کنند.

به نظر می رسد این حرفه که باید تخصصی باشد، هم اینک بی در و پیکر است و ورود به آن آسان تر از دیگر مشاغل موجود جلوه می کند. چگونه می توان از این شرایط که در واقع تهدیدی برای تورلیدرهای حرفه ای است، خارج شد؟

فریبا: واقعیت این است که در شرایط کنونی راهی وجود ندارد. کسانی که با عشق و علاقه به این حرفه می پردازند، به تدریج آمار خود را بالا می برند و خود را ازدیگران متمایز می کنند. در حال حاضر، این تنها معیاری است که تفاوت سطح و کیفیت کار تورلیدرها را مشخص می کند. با وجود این، وقتی فصل آمدن توریست های ایرانی می رسد، به سادگی می بینیم که حاصل زحمات و تلاش های ما برای انجام صحیح وظایف تورلیدر و ایجاد وجهه ای شایسته برای این حرفه، توسط عده ای ناآشنا با این شغل از بین می رود.

سارا: آژانس های توریستی تنگناهای خود را دارند و ما هم با مشکلات خودمان روبرو هستیم. نمی توان به سادگی راه حلی برای مشکلات پیدا کرد. نه آژانس می تواند تعداد زیادی تورلیدر ثابت استخدام کند و نه می توان در عرض مدتی کوتاه، یک فرد را برای تورلیدری آموزش داد.

سپیده: با وجود ناامنی شغلی موجود در این کار، باید به این نکته هم توجه داشت که اگر تورلیدری کار خود را به خوبی انجام دهد، آژانس ها او را برای خود حفظ می کنند و به عبارت دیگر، ثبات این شغل بستگی به توانایی افراد دارد.

ماندانا: باز هم ماهیت کار تغییر نمی کند و موقت است. من بیش از 5 سال است که در همین حرفه هستم، اما موقعیتم با روز اولی که وارد آن شدم، فرقی نکرده است.

محمد: به همین دلیل است که خیلی ها به عنوان یک شغل به آن نگاه نمی کنند.

فریبا: بین کسی که سالها کار کرده، جستجو کرده و آگاهی خود را بالا برده با کسی که همین الان از راه رسیده، تفاوت چندانی دیده نمی شود.

امین: این نشان می دهد که آژانس ها نیز در شیوه‌ی ارزش گذاری خود دچار مشکل هستند و این مشکل، نه فقط آینده‌ی تورلیدرها بلکه آینده‌ی شغلی خود آژانس ها را نیز با خطر مواجه می سازد.

توریست: فصل توریسم برای دیگر ملیت ها نیز وجود دارد، اما آنها با مشکلات کمتری مواجه می شوند. برای نمونه، در فصل افزایش توریست های چینی، آژانس های مسافرتی چینی ها با افت کیفی کمتری در قیاس با آژانس های ایرانی روبرو می شوند.

ماندانا: آژانس های محلی اغلب دارای پرسنل کافی و ثابت هستند و به همین خاطر است که از نظم بیشتری برخوردارند. در حالی که کار تورلیدرها در آژانس های ایرانی موقتی است و هیچگونه امنیت شغلی ندارد.

غزال: نگاه هر دو طرف ماجرا یعنی هم تورلیدرها و هم صاحبان آژانس ها به این شغل موقتی است و همین امر باعث می شود نوسان زیادی در کیفیت خدمات تورلیدرها به چشم بخورد. وقتی یک دانشجو فقط برای کسب درآمد موقت، سراغ این شغل می آید، نگاهش هم موقتی است. در نتیجه، خیلی هم برای ارتقای توانایی هایش تلاش نمی کند.

محمد: این پرسش بیشتر به مدیریت آژانس ها مربوط می شود. تورلیدرها اغلب مجبورند با این مشکلات کنار بیایند و به هر شکل ممکن، وجهه‌ی حرفه ای خود و آژانس را حفظ نمایند.

توریست: آیا آژانس های ایرانی تاکنون به توافقی برای مدیریت بهینه‌ی خدمات توریستی رسیده اند؟

این تنها پرسشی بود که همه‌ی تورلیدر‌ها در مورد آن توافق کامل داشتند. در نظر تمامی آن‌ها، همکاری حتی به شکل ظاهری نیز میان آژانس‌های توریستی ایرانی وجود ندارد. افزایش تعداد آژانس‌ها نیز مشکلات را افزایش داده است. بسیاری با این خیال که مدیریت آژانس توریستی کار ساده و پول سازی است، به تاسیس آژانس می‌پردازند و از آنجا که خود نیز دارای آگاهی کافی نیستند، از افراد ناآگاه در سیستم خود بهره می‌گیرند. تورلیدر‌ها همچنین معتقد بودند کار صنفی در ایران نیز هیچ‌گاه موفق نبوده و اعضای اتحادیه‌ها هم فقط در جلساتشان به یکدیگر احترام می‌گذارند و دم از همکاری می‌زنند.

توریست: در برابر آنچه شما از حرفه‌ی خود در ذهن دارید، گردشگران ایرانی چه ذهنیتی دارند؟ آیا آنها با وظایف متقابل توریست و تورلیدر آشنایی دارند؟

غزال: متاسفانه اغلب توریست های ایرانی، از مفهوم گردشگری و وظایف تورلیدر آگاهی ندارند و همین امر، کار تورلیدرها را دشوار می کند. برخی اوقات، توقعات آنها به قدری زیاد است که امکان برآوردن آنها وجود ندارد.

سپیده: کار تورلیدر نیز مانند دیگر مشاغل ساعت کاری دارد، اما توریست های ایرانی انتظار دارند، تورلیدر در تمام شبانه روز در خدمت آنها باشد.

سارا: گاهی آنها حتی برای حل مشکلات بسیار کوچک نیز در خارج از ساعت کاری تماس می گیرند و از تورلیدر کمک می خواهند.

ماندانا: البته اگر مشکل مهم یا حادثه ای برای آنها اتفاق بیافتد، تورلیدر خود را موظف می داند که به آنها کمک کند، اما گاهی انتظارات توریست های ایرانی حد و مرز نمی شناسد.

امین: اگرگروه کوچکی ازمردم ایران را که سابقه‌ای درسفربه کشورهای مختلف دنیا دارند، کناربگذاریم، باید گفت مسافران ایرانی که به مالزی سفرمی کنند، اکثرا کسانی هستنند که فقط با سفرهای زیارتی آشنا هستند. درست مثل قدیم که به زیارت می‌رفتند و فلاکس آب یخ وکیسه سبزی خوردن وشیشه ترشی نان لواش را فراموش نمی کردند، حالا هم پلوپز و انواع کنسرو هم به توشه‌ی سفرشان افزوده اند. برخی ازمسافران ایرانی که به مالزی سفرمی کنند، همه این وسایل را به همراه می آورند! آنها بیش ازآنکه به فکر آشنایی وتجربه فرهنگ ومحیطی جدید و متفاوت باشند، ازابتدای سفر، فکروذکرشان پختن و خوردن غذا و خریدن سوغاتی است.

محمد: متاسفانه با قوانین هتل ها هم آشنا نیستند یا توجهی به آن نمی کنند. برای مثال در سفری که با گروهی ازایرانیان به سنگاپورداشتم، بعدازتحویل اتاق ها به مسافران، مدیرهتل با من تماس گرفت و با عصبانیت گفت: سریعا به هتل بیا و مسافرانت را ببر. پرسیدم: چرا؟ گفت: بیا ببین چه بویی توی هتل راه انداخته اند؟ باعجله به هتل رفتم ودیدم بوی قورمه سبزی در هتل پیچیده. دراتاق را که زدم، مسافرم با خوشحالی دررابازکرد وگفت بیا  بشین ببین چه قورمه سبزی خوشمزه ای پختیم. گفتم یعنی چه؟ مگر نمی دانید غذا پختن در اتاق هتل ممنوع است. ازشما شکایت شده. با بی تفاوتی گفت: حالا دیگر پخته و آماده خوردن است. نگاهی به اتاق انداختم و دیدم پلوپز و هیتر وهمه وسایل آشپزی را هم با خودشان آورده اند؛ حتی سبزی خورشتی فریزشده. خلاصه قضیه را یک جوری جمع کردم و برگشتم. اواسط راه دوباره مدیرهتل تماس گرفت که دیگر همه مسافرانت مرخص اند. به هتل برگشتم و دیدم همان خانواده ارجمند یک پتو ازاتاق هتل آوردند و روی گلهای جلوی ورودی هتل که اسم هتل را نشان میداد پهن کردند ونشستند به خوردن قورمه سبزی!

توریست: بدین ترتیب، توریست های ایرانی در بدو ورود به آموزش نیز نیاز دارند. آیا شما چنین برنامه ای را در تور خود دارید؟ مثلا توصیه های اولیه در مورد مقررات، ایمنی و …

سارا: اولین توصیه ما به توریست ها در مورد مراقبت از اموال شان است. اگرچه مالزی از کشورهای امن محسوب می شود، به علت شلوغی و کثرت گردشگر همیشه احتمال سرقت وجود دارد. به آنها توصیه می کنیم حتما وسایل ارزشمند خود را داخل گاوصندوق اتاق هتل بگذارند وحتما در آن را قفل کنند. مضحک به نظر می رسد اما مسافرانی داشته ایم که پولشان را داخل گاوصندوق گذاشتند، ولی در آن را قفل نکرده اند. پولشان به سرقت رفته و کار چندانی هم در این مورد نمی شود انجام داد. به همین دلیل توصیه می کنیم که ازهمراه داشتن پول زیاد و پاسپورت درحین بازدید از مکانهای توریستی وتجاری خود داری کنند. حتما کارت هتل و شماره تماس تور لیدرشان را به همراه داشته باشند.

فریبا: به آنها توصیه می کنیم به قوانین احترام بگذارند. به توصیه های  تولیدرها که هدفشان کمک به مسافران برای گذراندن اوقاتی خوش درسفراست اعتماد داشته باشند. وقتشان را تنظیم کنند و به موقع درمحل حضورداشته باشند. مهم تر از همه به نکات ایمنی در برخی گردشگاه ها دقت کنند.

توریست: در مورد مالزی، چه اطلاعاتی به آنها می دهید؟

غزال: خوشبختانه بسیاری ازمسافران وصف مالزی را قبلا ازدوستانی که سفری به این کشورداشته اند شنیده اند. در فرودگاه هم که یک مجله توریست دریافت می کنند که اطلاعات خوب ومفیدی دراختیارمسافران می گذارد. درعین حال ما هم کمی ازتاریخچه شکل گیری این کشور و سیستم حکومتی آن را بازگو می کنیم.  از فرهنگ، نژاد و سلیقه غذایی مردم مالزی گرفته تا مراکز تفریحی وخرید برایشان می گوییم.

رامک: در کنار این اطلاعات، معمولا توریست های ایرانی سوالات زیادی هم در ذهن دارند که تورلیدر باید به آنها جواب بدهد. از نرخ برابری دلار و رینگت گرفته تا آداب و رسوم مالایی ها.

توریست : چه اطلاعاتی برای توریست ها جالب تر است؟

فریبا: اگرمسافری بدنبال کسب اطلاعات و شناخت سرزمین و مردمانی جدید باشد، توضیحات برایش جالب هستند. من شخصا باعلاقه درمورد جاذبه های توریستی وتنوع گیاهی مالزی مطالعه می کنم واطلاعاتم را برای مسافران بازگو می کنم.

محمد: متاسفانه اکثرگردشگران ایرانی از بدو ورود تمام فکروذکرشان خرید سوغاتی و پیدا کردن مراکز خرید ارزان قیمت است.

سارا: آنقدر هم عکس می گیرندکه فرصت نمیکنند مکان ها را بطور واقعی ببینند. توجه چندانی به توضیحات نمی کنند و گاهی آنقدرخود را خسته می کنند که هنگام توضیحات خواب هستند.

سپیده که خود تورلیدراست در پاسخ این سوال اضافه میکند  بسیاری ازمسافرانی که ازایران می آیند یک لیست از اسامی مراکز خرید که دوستانشان معرفی کرده اند به همراه دارند وجالب است که بدانید همه آنها هم بدنبال مغازه هایی با برند "سالی" هستنند و اصراردارند که ما را به فروشگاهایی ببرید که این مارک را دارند. وقتی به آنها می گوییم چنین برندی را نمی شناسیم، با ابراز تعجب از ناآگاهی ما یک ساک دستی را به ما نشان می دهند که روی آن نوشته: (Sale)!

توریست: برخی بر این باورند که بین توریسم در مالزی و توریسم در سنگاپور تفاوت عمده ای وجود دارد. آیا این صحیح است؟

غزال: سنگاپور در مقایسه با مالزی کشوری منظم تر وقانونمندتر است و خدمات خیلی بهتری نیز به توریست ها ارایه می کند. مکانهای توریستی وتفریحی بسیار مدرن وتمیزی دارد وسطح استاندارد هتل هایش نیز بالاتراست. البته از نظر هزینه هم خیلی گرانتراز مالزی است. همچنین کنترل سختی بر ورود مسافر دارد و مسافرینی که به سنگاپورسفرمی کنند باید بسیارمواظب باشند که حرکتی خارج از قانون نکنند، چون جریمه های  بسیار بالایی دراین کشوربرای رعایت نکردن قانون وضع شده است.

توریست : نقش دفاترمسافرتی که در ایران تورمالزی را می فروشند، چیست؟ آیا دراطلاع رسانی به مسافران کارآمد هستند؟

محمد: متاسفانه بیشترمشکلاتی که ما درمالزی با مسافران داریم به خاطر اطلاعات غلط آژانس های مسافرتی درایران است. آژانس های مسافرتی درایران فقط هدفشان فروختن تور به مسافر است. هیچ اطلاع رسانی درست و دقیقی انجام نمی دهند وگاهی هم به علت اینکه فروشنده تور خودش سفری به مالزی نداشته، مواردی را برای جذب مسافرعنوان می کند که اصلا درست نیست. مسافران به مالزی که می رسند توقعات شان برای تورلیدرها  دردسرساز می شود.آنها فکر می کنند این تورلیدراست که به آنها دروغ می گوید، درحالی که اطلاعات گرفته شده از دفتر آژانس اشتباه بوده وازطرفی تورها قیمت وخدمات متفاوتی دارند. مسافری که تور ارزان می خرد، به مالزی که می رسد انتظار دارد به همان هتلی برود که مسافر دیگر با قیمت گرانتری گرفته است. از طرفی آژانس های ایران مسافران را بیمه سفر نمی کنند و گاهی پیش آمده که مسافر درمالزی دچار سانحه شده و مجبوربه پرداخت هزینه های بالای بیمارستانی شده است.

 

توریست: معمولا چه گروه مسافرانی همراه تروبهترند وچه گروهی پرتوقع ترومشکل سازتر؟

سارا: متاسفانه اکثرمردم فکر می کنند کار تولیدری بیشتر یک تفریح وسرگرمی است تا یک کارجدی درصورتی که این شغل بسیارسخت وپرمسئولیت است. درهرگروه معمولا همه نوع مسافری دیده می شود. مسافرینی که بارها تجربه سفرداشته اند و به زبان انگلیسی مسلط اند و به دنبال یک تجربه جدید وافزودن به اطلاعاتشان هستند، بسیارمودب و قدرشناس هستند. توقع بی جا از تورلیدر ندارند. در طرف مقابل آنها، مسافرانی هستند که فکرمیکنند تورلیدرموظف است در طول شبانه روزدر خدمت آنها باشد وهرکجا وهر مشکلی برایشان پیش آمد، برایشان حل کند و جواب همه سوالات آنها را بداند.

 

توریست : معمولا گردشگران ایرانی بیشتر طالب چه تفریحاتی درسفرهستند؟

رامک: اکثرا فقط عاشق مراکز خرید هستند. حتی مکان های تفریحی راهم اگر مرکز خرید داشته باشند، بازدید می کنند. از رستوران محلی رفتن وخوردن و تجربه کردن غذاهای غیرایرانی بیزارند.

غزال: دیدن موزه و مسجد هم برای اکثر آنها هیچ جذابیتی ندارد وآن را وقت تلف کردن می دانند. تفریحات شبانه راهم نسبتا دوست دارند و معمولا سراغ دیسکو و بار راهم زیاد می گیرند. برخی هم مشتری ماساژ هم هستنند.

ماندانا: برخلاف مسافران اروپایی که بیشتر اهل جنگل و غواصی و ماجراجویی در طبیعت وخوردن غذاهای محلی هستنند، ندرتا مسافران ایرانی سراغ این گونه تفریحات و تجربیات را می گیرند. ساحل ودریا را هم دوست دارند البته  به شرط داشتن بازارهای خرید.

 

توریست: آیا اطلاعاتی درزمینه فستیوال ها وکنسرت های موسیقی ومسابقات ورزشی که درکشورمالزی برپامی شود دراختیار مسافران قرارمی دهید؟

فریبا: معمولا درمعرفی کشورمالزی به فستیوال ها وجشن های این کشور  هم اشاره می کنیم، ولی چون مسافران محدودیت زمانی دارند ترجیح میدهند وقت آزادشان را به خرید بپردازند تا رفتن به فستیوال. کنسرت های موسیقی هم اگرایرانی باشد، قبلا آژانس ها بلیت را به آنها فروخته اند.

امین: اصولا تورلیدرها مجازبه اطلاع رسانی و فعالیت خارج ازچهارچوب برنامه آژانس نیستند، ولی درنهایت اگرمسافری خواهان شرکت درفستیوال یا سرگرمی خارج ازبرنامه تورباشد، تورلیدرها اطلاعات لازم را به آنها می دهند و گاهی هم درصورت داشتن وقت آنها را همراهی می کنند.

سپیده: این فستیوال ها و جشنواره ها برای آژانس ها درآمدزا نیستند و به همین دلیل، نه تنها به آنها علاقه ندارند، بلکه اگر تورلیدری چنین فستیوالی را به جای برنامه‌ی اصلی پیشنهاد کند، مواخذه می شود.

 

توریست: به نظر شما چه محدودیتی برای تورلیدرهای ایرانی در مالزی وجود دارد؟

ماندانا: متاسفانه درکشور مالزی، خارجی ها مجاز به شرکت در دوره های رسمی آموزش راهنمای تورنیستند و این مجوز فقط برای مردم مالزی صادرمی شود. به همین خاطر  همیشه درتورها یک راهنمای تورمالزیایی ما راهمراهی می کند و به قول خودشان ما نقش مترجم را داریم تا راهنمای تور. به همین جهت کار تورلیدری علیرغم تمام سختی هایش بیشتربرای ما یک کارنیمه وقت محسوب می شود. چون نمیتوانیم بعنوان یک راهنمای تور وارد این بازار کاری بشویم ومجوز راهنمای تور را بگیریم. اگر مسافر ایرانی داشته باشیم، ما هم کارداریم. اگر فصل مسافر نباشد، عملا بیکاریم.

 

توریست : با وجود تنوع مکان های توریستی در مالزی، تقریبا همه آژانس ها، مکان های مشخص و مشابه ای را برای بازدید مسافران درنظرگرفته اند. چرا این برنامه ها متنوع تر نمی شود؟

امین: تجربه کار با مسافران ایرانی نشان داده که سلیقه آنها با مسافران دیگرکشورها خصوصا کشورهای توسعه یافته خیلی متفاوت است. ایرانی ها به سختی تنوع وتغییر را می پذیرند. حتی حاضر نیستند یک غذای جدید را امتحان کنند وچندان اهل تجربه های تازه نیستنند. سفر برای اکثرشان یعنی خرید سوغاتی وعکس ازمکان های جالب وانجام کارهایی که بعلت محدودیت های اجتماعی ایران قادر به انجام آن درکشورخود نیستنند.

غزال: بارها آژانس ها تغییراتی دربرنامه سفرها داده اند، ولی چون مورد استقبال واقع نشده دوباره برگشته اند به برنامه های قبلی.

محمد: مثلا فکر کنید گروهی را به جنگل های زیبای مالزی ببریم و در آنجا هم با غذای محلی از آنها پذیرایی کنیم. در هنگام بازگشت، خواهند گفت چرا ما را به جایی بردید که 40 جور حشره ما را نیش بزند و یک غذای بدمزه بخوریم. شما که می دانستید چرا ما را به آنجا بردید؟

رامک: کمتر از 10 درصد توریست های ایرانی به دیدن طبیعت یا شرکت در فستیوال های فرهنگی علاقه دارند. در نتیجه، جوغالب همان برنامه های کلیشه ای است.

فریبا: اصلا قبل از این که ما به برنامه ها اشاره کنیم، آنها می پرسند آیا ما را به مکان های مورد نظر آنها که همان مکان های همیشگی است، می برید یا خیر؟
 

توریست : آیا خدمات و شیوه برخورد مالزی با توریست های کشورهای مختلف، متفاوت است؟

سپیده: متاسفانه کشورمالزی به توریست های کشورهای توسعه یافته احترام بیشتری می گذارد وخدمات بهتری به آنها ارایه می دهد. حتی برخورد پلیس هم با مسافران متفاوت است ومیزان همکاری آنها با توریست های کشورهای توسعه یافته بیشتر از کشورهای درحال توسعه وبرخی کشورهای خاورمیانه ازجمله ایران است.
 

توریست: خواسته شما از توریست های ایرانی چیست؟

رامک: ما ازهموطنان عزیزی که به کشورمالزی سفرمی کنند خواهش می کنیم برای آنکه سفرخوب وخوش خاطره ای داشته باشند به قوانین احترام بگذارند. به صحبت های تورلیدرها با دقت گوش کنند. ازانجام رفتارهای بقول خودمان خارج ازشئونات اخلاقی خود داری کنند.

سارا: توجه داشته باشند خدمات سفر و کیفیت هتل متناسب با پولی است که درایران پرداخته اند و تورلیدرها نمی توانند هتل یا اتاق های آنها راعوض کنند.

سپیده: حتما درحد توانشان انعامی به کارمند هتلی که چمدانهای سنگین آنها را داخل اتوبوس می گذارند بپردازند.

امین: سعی کنند وقتی به ایران برمی گردند چیزی به دانش وتجربه وجهان بینی آنها افزوده شده باشد، چون مفهوم گردشگر، مشتری فست فودها ومراکزخرید بودن نیست.
 

توریست: کار شما باید پر از خاطرات تلخ و شیرین باشد. بعضی از آنها را در میان صحبت هایتان شنیدیم. اگر ممکن است باز هم خاطرات خود را بازگو کنید.

محمد: در ایام عید، برخی از تورهای ایرانی به همراه تورلیدر به مالزی می آیند. من به همراه تور خودم در مرز سنگاپور بودم و یک تور هم از ایران رسیده بود. ما منتظر ویزا بودیم. ویزای هر دو گروه آماده شد. فقط از تور ایرانی، ویزای یک نوزاد از یک خانواده‌ی 7 نفره آماده نشده بود. تورلیدر گروه ایرانی نوزاد را مثل یک شی در یک دست گرفت و پیش مسوول سنگاپوری رفت و به انگلیسی با لهجه‌ی فارسی گفت:

Brother! Close your eyes! Because of 100 gr. Meat, 1.5 ton meat is waiting.

ماندانا: یکی از مسافران من هم در هتل کنراد هیترش برگشت روی موکت وموکت اتاق را سوزاند وهتل سنگاپوری دو هزار دلار سنگاپور ازمسافر خسارت گرفت، چون مجبوربود همه موکت اتاق راعوض کند.

رامک: مسافرهای ما مخصوصا وقتی از مشهد باشند، با خودشان قورمه می آورند که نوعی گوشت عمل آمده است که به سرعت فاسد نمی شود. سبزی خوردن هم که در چمدان خیلی ها موجود است.

امین: اگر ازاصفهان هم باشند که موقع رفتن، نان خشک به آدم هدیه می دهند.
 

فریبا: به هرحال، تور برای بسیاری از توریست های ایرانی همان کاروان زیارتی است. با همان سنت ها و رسم و رسوم ها.
 

غزال: به همین دلیل است که وقتی با یکدیگر هم حرف می زنند، می گویند کاروان ما بهتر از شماست یا بالعکس

 

سفر به کشور مالزی به منظور ادامه تحصیل و یا اقامت میتواند تجربه جدید و متفاوتی باشد که بهتر است برای آرامش خاطر خود و همراهان نکات زیر را به خاطر داشته باشید.

 

۱–  قبل از هر چیز نسبت به قطعی شدن پذیرش خود در دانشگاه مطمئن شوید. اگر شخصا و به طور مستقیم برای پذیرش در دانشگاهی اقدام کرده‌اید، این نامه به ایمیل شما ارسال میشود. برخی‌ از دانشگاهها ممکن است طی‌ یک ایمیل پذیرفته شدن را اطلاع داده و مدارک را به آدرس پستی شما ارسال نمایند. در صورتی که یک دوست یا یک شرکت به عنوان نماینده شما مسئول پیگیری کارهای مربوطه است، از او بخواهید نامه پذیرش را از دانشگاه دریافت و برای شما ارسال نماید. پس از دریافت نامه پذیرش حتما مشخصات خود، رشته تحصیلی‌ و زمان ثبت نام را چک کنید تا مغایرتی وجود نداشته باشد.

 

۲–  در صورتی که هنوز گذرنامه دریافت نکرده اید، نسبت به انجام مراحل دریافت گذرنامه اقدام نمایید. دانشجویان پسر مشمول خدمت سربازی ابتدا می بایست با در دست داشتن اصل نامه پذیرش و مراجعه به وزارت علوم و اداره نظام وظیفه نسبت به دریافت معافیت تحصیلی‌ اقدام نمایند. در صورتی که گذرنامه در اختیار دارید، از داشتن حداقل یک سال اعتبار آن مطمئن شوید.

 

۳–  با سفارت مالزی در تهران تماس بگیرید و اطلاعات لازم در مورد مراحل و مدارک مورد نیاز برای دریافت ویزای سه ماهه اولیه را کسب کنید. به عنوان مثال مطمئن شوید که آیا برای دریافت ویزا ملزم به تهیه بلیت دو طرفه هستید یا نه؟

 

۴–  نسبت به تهیه بلیت هواپیما در تاریخ و زمان مناسب اقدام نمایید. سعی‌ کنید بلیت خود را برای حداقل دو هفته قبل از ثبت نام تهیه کنید و در صورتی که در مورد ساعات پرواز امکان انتخاب دارید، پروازی را انتخاب کنید که در طول روز به کوالالامپور می‌رسد.

 

۵–  با مراجعه به سفارت مالزی در تهران نسبت به دریافت ویزای سه ماهه اولیه اقدام نمایید. اصل و کپی گذرنامه دانشجو و همراهان، اصل و کپی بلیت هواپیما و کپی نامه پذیرش دانشگاه به همراه فرمهای مربوطه که از سفارت دریافت می کنید، مدارک لازم برای دریافت ویزا از طریق سفارت مالزی است. به طور معمول ۳ تا ۵ روز پس از تکمیل و تحویل مدارک، ویزای شما آماده میشود. اگر به هر دلیل نتوانستید مراحل دریافت ویزا از طریق سفارت را انجام دهید، باید به عنوان توریست به مالزی سفر کنید. برای این منظور حتما بلیت خود را به صورت دو طرفه و تاریخ برگشت را حداکثر ۳ ماه پس از ورود بگیرید.

 

۶–  در صورتی که دانشگاه امکانات اسکان اولیه را داراست، زمان پرواز و رسیدن خود را به آنها اطلاع داده و نسبت به رزرو خوابگاه اقدام نمایید. در غیر این صورت مناسب ترین و نزدیک ترین هتل به دانشگاه را انتخاب نموده و به صورت اینترنتی و تلفنی نسبت به رزرو اتاق اقدام نمایید. معمولا برای رزرو اتاق در هتلهای مالزی نیازی به پیش پرداخت نیست. در صورتی که در رزرو اینترنتی و یا تلفنی با سوالی در این مورد مواجه شدید، پرداخت را به صورت On Arrival عنوان کنید.

 

۷– لوازم مورد نیاز برای سفر را آماده کنید. سعی‌ کنید وسایل اولیه و وسایل شخصی‌ مورد نیاز را در اولویت قرار دهید. به صورت کلی‌ می‌توان گفت تمام وسایل و ما یحتاج مورد نیاز برای زندگی‌ در مالزی وجود دارد. حتی مواد خوراکی مطابق سلیقه و ذائقه ایرانی‌ از طریق فروشگاههای ایرانی‌ قابل تهیه است. اما توصیه میشود مواردی که در روزهای اول به آنها نیاز پیدا می‌کنید و همچنین لوازمی که اختلاف قیمت زیادی با ایران دارند را به همراه داشته باشید. در ادامه لیست موارد مهم که توصیه میشود با خود همراه داشته باشید ذکر شده است.

پول نقد: حتما به دلار یا یورو و به طور تقریبی معادل هزینه های یک سال زندگی‌

مدارک: شامل گذرنامه، بلیت هواپیما، اصل شناسنامه، اصل کارت ملی، اصل و ترجمه رسمی‌ گواهی نامه، ترجمه رسمی‌ کلیه مدارک تحصیلی، ترجمه رسمی‌ سند ازدواج، اصل کارت پایان خدمت و ۱۲ عدد عکس رنکی ۴*۶ ‌. (در ضمن توصیه میشود یک نسخه از مدارک خود را به صورت‌ اسکن شده روی ایمیل خود قرار دهید.)

دارو: شامل داروهای اولیه و روزمره

لباس: اگرچه تهیه لباس های متنوع با قیمت مناسب در مالزی به سادگی‌ امکان پذیر است، اما توصیه میشود چند دست لباس مناسب برای ماههای اول همراه بیاورید. کفش مردانه از مواردی است که توصیه میشود از ایران تهیه شود. لباسهای گرم و زمستانی به هیچ عنوان مورد استفاده شما قرار نخواهد گرفت.

ظروف غذاخوری: شامل بشقاب، قاشق، چنگال، کارد  و دربازکن.

لوازم آشپزی: در صورت تمایل میتوانید یک عدد قابلمه، ماهیتابه و یک زودپز کوچک همراه خود بیاورید. زودپز و چرخ گوشت از معدود وسایلی‌ است که در مالزی به راحتی‌ پیدا نخواهید کرد. البته با توجه به عرضه گوشت چرخ کرده به صورت آماده، نیازی به آوردن چرخ گوشت احساس نمی‌شود.

مواد خوراکی: تقریبا همه مواد خوراکی که در ایران وجود دارد را در مالزی پیدا می‌کنید. به ویژه اینکه تعداد فروشگاههای ایرانی‌ روز به روز در حال افزایش است. زعفران، سبزی خشک، خشکبار و عدس جز مواردی است که توصیه میشود با خود بیاورید. با توجه به رطوبت هوای مالزی نسبت به بسته بندی مناسب مواد خوراکی که همراه دارید اقدام نمایید. همچنین میتوانید چند عدد غذای کنسروی برای روزهای اول با خود بیاورید.

لوازم الکترونیک: لپ تاپ، دوربین، گوشی موبایل و هر وسیله الکترونیک با ارزشی که دارید با خود بیاورید تا مجبور نباشید برای تهیه آنها مجددا هزینه کنید. در صورتی که تمایل دارید کامپیوتر شخصی‌ خود را با خود بیاورید، از آوردن مانیتور آن خودداری کنید.

کتاب: یک فرهنگ لغت کوچک دو طرفه و کتابها و جزوه هایی‌ که مطمئن هستید به آنها احتیاج پیدا می‌کنید را با خود بیاورید. اما در نظر داشته باشید که از طریق کتابخانه دانشگاه و منابع آنلاین به راحتی‌ میتوانید نیازهای خود را برطرف نمایید.

نرم افزار: تمام نرم افزارهای مورد نیاز را با خود بیاورید. توصیه میشود یک پکیج نرم افزاری جامع و به روز ( ترجیحا به صورت DVD) تهیه نمایید.

لوازم دیگر: یک پتوی مسافرتی‌ و سبک، ملحفه، یک بالش کوچک، مسواک، خمیردندان و یک صابون با خود بیاورید.

 

نکته: بار مجاز به ازای هر نفر مسافر حداکثر ۳۰ کیلوگرم می‌باشد. با توجه به هزینه بسیار بالای هر کیلوگرم اضافه بار به هیچ عنوان بیشتر از حد مجاز لوازم همراه نداشته باشد. به جز این مقدار میتوانید یک کیف دستی‌ و  یک کیف لپ تاپ را با خود به داخل هواپیما ببرید.

 

۸– آخرین مرحله پیش از سفر حضور در فرودگاه، پرداخت عوارض خروج از کشور، کنترل گذرنامه و تحویل دادن بار است. حداقل سه ساعت قبل از پرواز در فرودگاه حضور داشته باشید تا بدون استرس و عجله به انجام کارها بپردازید. دو مورد که باید به طور ویژه مورد توجه قرار بگیرد این است که از پذیرش هر گونه بار و وسیله (حتی یک برگ کاغذ) از دیگران خودداری کنید و وسایل خود را هرگز از پیش چشم خود دور نکنید.

 

 

بعد از سفر

 

با رسیدن به فرودگاه کوالالامپور مرحله جدیدی از زندگی‌ برای شما آغاز شده است. باید در نظر داشته باشید که معمولا روزهای اول به دلیل لزوم انطباق پذیری و حجم کارهایی که باید انجام دهید، روزهای نسبتا سختی خواهد بود که باید خود را از قبل برای آن آماده کرده باشید. به‌ ویژه در مورد ارتباط با دیگران که از این به بعد با زبان غیرمادری صورت می‌گیرد. اعتماد به نفس و عدم ترس از صحبت کردن موثرترین عاملی است که در این روزها به کمک شما می آید. در زیر نکاتی‌ عنوان شده است که باید در روز رسیدن به فرودگاه کوالالامپور و روزهای بعد مورد توجه قرار بگیرد.

 

۱- فرودگاه کوالالامپور از دو بخش مجزا که ترمینالها و ساختمانهای اصلی‌ هستند تشکیل شده است. این دو بخش با یک خط قطار به هم متصل هستند که شما پس از پیاده شدن از هواپیما با همراهی سایر مسافران به ایستگاه قطار خواهید رسید. قبل از سوار شدن به قطار توصیه میشود مبلغ کمی‌ از پولتان (حدود ۲۰۰ دلار) را در صرافی که در قسمت ترمینالها قرار دارد به رینگیت تبدیل کنید و یک سیم کارت تهید کنید. پس از تبدیل پول و خرید سیم کارت سوار قطار شده و خود را به ساختمان اصلی‌ برسانید. در این قسمت کنترل گذرنامه و تحویل بار صورت خواهد گرفت. در مرحله کنترل گذرنامه، بلیت سفر، گذرنامه و کارت On Arrival (که در پرواز یا فرودگاه به شما داده شده و آنرا تکمیل کرده اید) را به مامور مربوطه تحویل نمایید. توجه کنید که در صورتی که قبل از سفر با مراجعه به سفارت مالزی ویزای اولیه را دریافت کرده اید، میتوانید کپی نامه پذیرش را به مامور کنترل گذرنامه نشان داده و به او بگویید که برای تحصیل به مالزی سفر کرده اید. اما در صورتی که قبل از سفر به هر دلیل نتوانسته اید به سفارت مالزی مراجعه کنید، خود را توریست معرفی‌ کرده و نامه پذیرش را به مامور کنترل گذرنامه نشان ندهید. توجه نمایید که در این حالت شما حتما میبایست بلیت برگشت را که تاریخ آن کمتر از سه ماه از تاریخ ورود است، همراه داشته باشید. پس از کنترل گذرنامه با مراجعه به قسمت تحویل بار، وسایل خود را تحویل گرفته و از سالن خارج شوید. در صورتی که کسی‌ به پیشواز شما نمی آید، حتما با مراجعه به کانتر تاکسی در داخل فرودگاه و با نشان دادن آدرس هتل یا خوابگاه، یک تاکسی تهیه کرده و خود را به هتل یا خوابگاه برسانید.

 

۲- اولین مرحله از مراحل ثبت نام، بازدید از دانشگاه، مراجعه به واحد مربوطه و معرفی‌ خود به عنوان دانشجوی جدید است. معمولا در هر دانشگاه واحدی به نام International Office وجود دارد که مسئول راهنمایی و انجام امور دانشجویان خارجی‌ است. با مراجعه به این واحد و پرس و جو در مورد مراحل ثبت نام، برای مراحل بعد برنامه ریزی کنید.

 

۳- در صورتی که در هتل اقامت دارید، از خوابگاه های دانشگاه بازدید کنید. اگر شرایط برای اقامت فراهم بود میتوانید با هتل تسویه حساب کرده و برای اقامت دائم یا موقت به خوابگاه منتقل شوید.

 

۴- پس از انجام مراحل ثبت نام از International Office تقاضای معرفی‌ نامه به بانک نموده و پس از صدور آن برای افتتاح حساب به نزدیکترین شعبه بانک مراجعه کنید. معمولا در دانشگاه های بزرگ شعبه ای از بانک CIMB وجود دارد که خدمات مناسبی به دانشجویان ارایه میدهند. فراموش نکنید که در هنگام افتتاح حساب حتما فرم مربوط به دریافت کارت ATM را تکمیل نمایید. پس از افتتاح حساب، پول خود را در یک صرافی مطمئن به رینگیت تبدیل کرده و آنرا به حساب بانکی‌ خود منتقل کنید. در زمان تبدیل پول حتما نکات ایمنی را در نظر داشته باشید و ترجیحا از یک دوست بخواهید شما را برای این کار همراهی نماید.

 

۵- در صورتی که مراحل ثبت نام را به طور کامل انجام داده اید، با مراجعه به International Office برای دریافت ویزای دانشجویی یک ساله اقدام نمایید. توجه نمایید که دانشگاه برای دریافت ویزای دانشجویی از اداره مهاجرت به دو ماه زمان نیاز دارد. پس مدارک و گذرنامه خود را به موقع به دانشگاه تحویل دهید. با توجه به اینکه گذرنامه تنها مدرک شناسایی معتبر شما است، پس از تحویل آن به دانشگاه حتما نسبت به دریافت رسید و کپی تایید شده آن تاکید نمایید.

 

۶- در صورتی که دانشجوی دوره تحصیلات تکمیلی به صورت By Research هستید، خود را به Supervisor یا Advisor که از قبل برای شما تعین شده است معرفی‌ نموده و در مورد انجام کارهای اولیه با ایشان مشورت نمایید. مهمترین موضوع گفتگوی شما پس از معرفی‌ اولیه، صحبت در مورد Research Proposal اولیه ای است که شما برای دانشگاه فرستاده اید.

 

۷- نسبت به تکمیل پرونده دانشجویی در سفارت ایران اقدام نمایید.

 

۸- در صورت تمایل برای اجاره خانه و خرید ماشین اقدام نمایید. توجه داشته باشید که در مالزی به جز در کوالالامپور چیزی به عنوان مشاور املاک رایج نیست و شما برای اجاره یک واحد، باید مستقیما به ساختمان مورد نظر مراجعه و از طریق مدیریت یا افرادی که در هر ساختمان وظیفه اجاره واحد ها را دارند، اقدام به اجاره واحد نمایید. برای خرید ماشین نیز میتوانید به مراکز خرید و فروش ماشین که معمولا در هر شهر وجود دارند مراجعه کنید و یا از انجمنها و گروههای دانشجویی که در داخل دانشگاه اقدام به درج آگهی‌ و خرید و فروش وسایل میکنند استفاده کنید. توجه داشته باشید که برای رانندگی‌ در مالزی نیاز به دریافت گواهینامه مالزیایی دارید. برای این منظور با در دست داشتن گذرنامه و ترجمه رسمی گواهینامه ایران خود (که به تایید سفارت ایران رسیده است) به دفاتر نمایندگی‌ بیمه و صدور گواهینامه مراجعه نمایید. داشتن ویزای دانشجویی یک ساله برای دریافت گذرنامه مالزیایی الزامی است. اما قبل از آماده بودن ویزای یک ساله، میتوانید با گواهینامه بین المللی و یا ترجمه رسمی‌ گواهینامه ایران رانندگی‌ کنید. باید در نظر داشته باشید که اگر چه با این نوع گواهینامه اجازه رانندگی‌ در مالزی را دارید، اما در صورت بروز تصادف، از حمایت بیمه برخوردار نخواهید بود.

سفر به مالزی، لوازم و و

 

نحوه نگارش رزومه

 به طور كلي اصول و سرفصل عمومي رزومه به شرح زير است:

        1- جزئيات شخصي  (Personal Details)  

 اين بخش شامل نام ، آدرس ، شماره تلفن ، آدرس پست الكترونيك و تاريخ تولد و غیره است.

 2- تحصيلات و توانايي هاي علمي  (Education and Qualifications)  

اين قسمت شامل سوابق تحصيلي و علمي از ديپلم تا آخرين مدرك تحصيلي ، رشته ها و گرايش ها و زمان بندي هر دوره ي تحصيلي میباشد.

3 – توانايي هاي جنبي   (Others Qualifications)  

توانايي ها و دوره هايي كه به صورت كلاسهاي آزاد از قبيل كامپيوتر ، نرم افزارهاي مختلف و … گذزانده ايد.

 4- سوابق شغلي    (Skills and Work Experiences)     

سوابق شغلي ، اعم از تمام وقت يا پاره وقت ، با ذكر نام و تلفن يا آدرس محل كار ، به اضافه تاريخ و زمان و مدت اشتغال   در اين بخش نوشته ميشود .

 5- انتشارات و مقالات  (Publications)       

فهرست كتب و مقالاتي كه تالیف و تهیه و یا گردآوری نموده اید و یا منتشر كرده و يا در كنفرانس ها ارائه نموده ايد همراه با زمان انتشار را در اين قسمت قيد نمایید.

 

وسایل مورد نیاز و ضروری برای اولین سفر به مالزی

                        

امیدوارم که روزگار خوبی داشته باشید و کلیه مقدمات سفر شما به مالزی به راحتی فراهم شده باشید .

یادم میاد اون روزهای اول که که میخاستم بیام مالزی ، خیلی تحقیق میکردم که چه وسایلی با خودم بیارم و چه وسایلی رو نیارم .

خلاصه با یه سری خرت و پرت اومدیم مالزی و یکسری وسایلی که اینجا اصلا نیاز نبود رو با خودم آورده بودم ولی یه سری مواردی رو که روزهای اول بهشون نیاز داشتم و برای خریدنشون جایی رو بلد نبودم ، با خودم نیاورده بودم .

البته در این مورد دوستان زیادی قبل از سفر به مالزی ایمیل میزنند و سوال میپرند که چی بیاریم و چی نیاریم .

توی این پست تصمیم دارم در مورد وسایل مورد نیاز و ضروری برای اولین سفر به مالزی براتون بنویسم .

ببینید دوستان خوبم ، مالزی فروشگاهها و مراکز خرید خیلی مجهزی داره که از شیر مرغ تا جون آدمیزاد همه چیز میشه توشون پیدا کرد و از طرفی سوپرمارکتهای ایرانی هم اینجا هستند که میتونید همه چیز تهیه کنید .

ولی یک موردی هست که اینجا من خدمتتون میگم ، مثلا شما روز اول که میرسید نه جایی رو بلدین و نه فروشگاهی رو و به دلیل اینکه خیلی کار برای انجام دادن دارید ، وقت خرید رو ندارین ، و ممکنه همون روزهای اول به یه چیزهایی نیاز داشته باشید که لازم باشه برای تهیه اون ساعتها در یک فروشگاه وقت بذارید و در آخر جنس مورد نظر رو پیدا نکنید و همچنین روز اول هم یه خورده سخته که تا از راه رسیدین برین دنبال خرید ، پس بهتره موقع بستن چمدونها یکسری وسایلی که در روزهای اول ممکنه بهشون نیاز پیدا کنید رو با خودتون بیارید .

من اینجا لیست این وسایل رو تا جایی که به ذهنم برسه براتون مینویسم ولی …

ولی قبلش یک خاطره بسیار زیبا هم از سفر یکی از دانشجویان ایرانی به مالزی براتون بگم .

یک روز رفته بودم خرید و داخل یکی از سوپرمارکتهای ایرانی در مالزی بودم ، جای شما خالی میخواستم یک عدد ماکارونی بخرم ، قیمتش رو داشتم نگاه میکردم که موبایلم زنگ خورد ، تماس از ایران بود ، خلاصه یکی از دانشجویان بود که میخواست حدود 20 روز دیگه به مالزی پرواز کنه ، اون لحظه چون من روی قفسه ماکارونی ها بودم و روی قیمتش زوم کرده بودم ، در اخر نمیدونم چرا همینطوری این سوال روی زبونم اومد ، به بنده خدا گفتم ببخشید شما قیمت کارونی تک توی ایران رو میدونید چنده ؟

یک قیمت به من داد و دیدم که تقریبا نصف قیمت اینجا هست .

من هم گفتم چه خوب ، چه قیمت مناسبی ! اون بنده خدا هم چیزی نگفت و خلاصه خداحافظی کردیم و موبایل را در جیب گذاشتیم . بنده خدا کلی هم تعجب کرده بود که چرا من این سوال رو پرسیدم .

این 20 روز به سر رسید و اون بنده خدا به مالزی اومد ، همه باری که میتونست با خودش بیاره ، فقط 30 کیلو بود ، یکی از چمدونهاش تقریبا 25 کیلو بود و پر از انواع و اقسام ماکارونی .

من کمکش کردم بلند کنه یواش این کار رو کردم گفتم نکنه شکستنی توش باشه که خودش گفت نگران نباشید شکستنی توش نیست ، همش ماکارونیه .

من از تعجب 2 دقیقه کامل مکث کردم و با تعجب گفتم یعنی چی ؟

گفت چون شما اون روز قیمت ماکارونی رو از من تلفنی پرسیدین من هم فکر کردم که اینجا ماکارونی نیست ، و از طرفی چون من خیلی ماکارونی دوست داشتم این همه با خودم اوردم .

از این خاطرات زیاده ولی این یکی جالب بود ،و اینها به خاطره اولین سفر خودم به مالزی در مورد وسایل ضروری اضافه شد و از طرفی سوالات شما هم در این مورد زیاده .

حالا با این تفاسیر میلاد تصمیم به نوشتن این پست گرفت و یک لیست از وسایل ضروری برای اولین سفرتون رو به مالزی رو من اینجا براتون مینویسم .

 

وسایل شخصی :

مهر و جانماز

قبله نما

خمیر دندان و مسواک

حوله حمام

وسایل حمام مثل صابون و لیف و ….

یک جفت دمپایی حمام ( چون بعضی از هتلها دمپایی ندارند )

 

وسایل غذاخوری و خانه :

وسایل غذاخوری و آپزخانه هم ، همه مدل و همه رقم با قیمتهای خوب اینجا هست ولی شما یه سری چیزهای توی این دسته رو از قبیل موارد زیر بد نیست با خودتون بیارید :

قاشق و چنگال و بشقاب

قابلمه و ماهی تابه کوچک

لیوان

رو تختی و رو بالشی ( ترجیحا برای کسانی که میخوان برن خوابگاه جهت استفاده روی تخت )

 

مدارک لازم و ضروری :

پرونده پزشکی در صورتی که بیماری خاصی دارید .

اصل کلیه مدارک تحصیلی ترجمه شده جهت ارائه به دانشگاه

اصل شناسنامه

اصل کارت ملی

اصل گواهینامه ایران و ترجمه شده آن که به تائید وزارت امور خارجه هم رسیده باشه

سند ازدواج

اصل کارت پایان خدمت برای آقایان

یکسری از مدارک فارسی مثل کارت ملی و شناسنامه و پایان خدمت برای تشکیل پرونده دانشجویی در سفارت لازمه

اصل پاسپورت

بلیط

اصل نامه پذیرش اگر گرفته اید

چند تایی عکس ( شما 12 تا بیارید ، سایز پاسپورت هم باشه )

 

مواد خوراکی :

چند عدد نان برای روزهای اول

مقداری غذای کنسرو شده نظیر ، تن ماهی ، تن لوبیا یا هر چیز دیگه ای که نیاز به یخچال نداره و خراب نمیشه

لواشک اگه اهلش هستید ( اینجا هست در سوپرهای ایرانی ولی با قیمت 3 برابر ایران )

مقداری آجیل و خشکبار مثل تخمه و از این جور چیزها ( اینجا هم درشون رو باز نذارید چون یه خورده رطوبت داره بعد از چند ساعت خیس میشن !!!!!!!!!!! .

 

وسایل برقی و الکترونیکی و کامپیوتری :

گوشی موبایل ( حتما بیارید حتی اگه داغون باشه ، فقط بشه باهاش تماس گرفت ، چون روز اول میتونید اینجا سیم کارت بخرید و داشتن گوشی لازمه )

لب تاب ( اگه دارید ، اینجا هم میتونید بگیرید و قیمتش زیاد با ایران اختلاف نداره )

سشوار مسافرتی اگه نیازتون میشه

سی دی ها و نرم افزارهای فارسی مورد علاقه تان

دوربین عکاسی اگه دارید ( اینجا هم میتونید بگیرید قیمتش مثل ایرانه تقریبا )

 

کتاب و دفتر :

قرآن و مفاتیح الجنان

کتابهای فارسی مورد علاقه تان

یک دفتر یادداشت کوچک

دفتر تلفن که لیست تلفنهای مورد نیاز در ایران و آدرسهاتون رو توش یادداشت کرده اید

موارد پزشکی و بیمارستانی :

 

دارو و قرصهای خاصی اگر استفاده میکنید ( فراموش نشه که نسخه پزشکتون رو هم بیارید که هر زمان تموم شد بگیرید )

پرونده پزشکی در صورتی که بیماری خاصی دارید

چند تا قرص سردرد نظیر ایبوبروفن و استامینوفن کدئین.فراموش نشه که از هر کدوم فقط یک بسته بیارید چون توی فرودگاه به قرص استامینوفن گیر میدهند .

 

لباس و پوشاک :

لباس گرم اصلا با خودتون نیارید ، ترجیحا همه لباسها خنک و نخی باشند و یا به قول خودمون لباستون بهاری باشه .

خوب من دیگه چیز خاصی به ذهنم نمیرسه .

دوستان خوبم ، اکثر مواردی که من در بالا خدمتتون توضیح دادم رو اینجا هم میتونید بخرید ، ولی خوب شما که دارین با یک چمدون میائید ترجیحا این وسایل رو داشته باشید بهتره که دیگه روزهای اول به جای اینکه به خرید فکر کنید ، دیگه با خیال راحت میرید دنبال کارهای دانشگاه و اسکانتون .

بچه ها مواظب باشید که اضافه بار نخورید .

امیدوارم که سفر خوب و بدون اضافه باری داشته باشید .

 

هزینه های زندگی در مالزی

 

اولين چيزي که نياز داريد يک خانه است. معمولاً چند دانشجو با هم يک واحد آپارتماني را در نزديکترين نقطه به دانشگاه محل تحصيل اجاره مي کنند و هزينه اجاره را با هم تقسيم مي کنند…

اغلب آپارتمانهاي مالزي 3 خوابه است با اين آپارتمانها داراي دو حمام و توالت است که يکي از آنها مشترک است و ديگري در يکي از اتاقها واقع شده است. به اين اتاق مستر مي گويند و معمولاً کسي که در اين اتاق زندگي مي کند که هزينه بيشتري نسبت به سايرين از اجاره ماهيانه را متقبل شود که ميزان آن توافقي بين ساکنين آپارتمان تعيين مي گردد.

هزينه اجاره ماهيانه يک آپارتمان در مجتمع هاي مسکوني کوالالامپور و حومه از 250 تا 2500 رينگيت متغير است. اين تفاوت قيمت بستگي به امکانات آپارتمان، اثاثيه، نزديکي به مراکز تجاري، حمل و نقل شهري و همچنين موقئيت محله و مجتمع مسکوني دارد. قبل از اقدام جستجو براي خانه در مالزي به اين وب سايتها مراجعه کنيد:

hartanah ، faces classified و adpost هميشه به اين نکته توجه کنيد که در مالزي بدليل اسلامي بودن نظام اقتصادي و بانکي هيچ گونه بهره بانکي وجود ندارد و در نتيجه هيچ مالکي در مالزي از شما پيش پرداخت، سپرده و … طلب نخواهد کرد و در ضمن به محض اينکه از زندگي در آپارتمان خود خسته شديد مي توانيد به راحتي آن را تخليه کنيد و به آپارتمان جديد برويد.

2. امکانات خوابگاهي هم در داخل دانشگاه وجود دارد اما من اصلاً توصيه نمي کنم. چون مطمئن هستم که زياد به دل ايراني ها نميشينه. معمولاً خوابگاه هاي زياد تميز نيستند و تنها کساني مي توانند در آن زندگي کنند که قبلاً طعم زندگي در شرايط سخت را چشيده باشند.

در خوابگاه بايد با بيش از 15 نفر غير مسلمان از آفريقا، چين، هند، بنگلادش و … که سطح بهداشت آنها خيلي پايين می باشد و  از يک توالت و حمام مشترک بدون آبگرمکن استفاده کنيد. سروصداي هميشگي را هم به آن اضافه کنيد. به هر حال هزينه هر تخت خواب براي هر شب اقامت در خوابگاه بين 5.5 تا 15 رينگيت مي باشد. يعني ماهيانه 170 الي 465 رينگيت به ازاي هر تخت خواب.

حالا با قيمت اجاره منزل مسکوني مستقل مقايسه کنيد. ضمن اينکه در خوابگاه آزادي و امکانات رفاهي زندگي در بيرون را نداريد.

3. انواع و اقسام نان در مالزي وجود دارد که قيمت آن به ازاي 600 گرم از 1.8 الي 3.5 رينگيت مالزي متغير است.
4. تخم مرغ هر 10 عدد از 3 تا 6 رينگيت مالزي
5. پنير 2 برابر ايران
6. ماست 4 برابر ايران
7. شير تازه 4 برابر ايران
8. شير خشک 2 کيلويي کافي براي مصرف 2 ماه (هر وعده سه قاشق سوپ خوري) 16 الي 24 رينگيت
9. يک کيلو پياز يا سيب زميني  5 رينگيت
10. يک کيلو شکر يا نمک 4 رينگيت
11. 15 عدد نارنگي  10 رينگيت
12. 8 عدد سيب يا پرتقال 10 رينگيت
13. سبزي خوردن يک مقدار گرانتر از ايران ولي نه زياد
14. کيف و کفش و پوشاک يک کم گرانتر از ايران
15. يک کيلو گوشت16 تا24  رينگيت
16. يک کيلو مرغ پاک شده 6 تا 10 رينگيت
17. تمبر هندي نيم کيلويي 1.8 رينگيت
18. سس گوجه فرنگي و فلفل دو کيلويي 6 رينگيت
19. يک کيلو حبوبات (لوبيا، نخود، لپه و …) از 9 رينکيت تا 20 رينگيت
20. تن ماهي از 3.5 تا 7 رينگيت
21. يک کيلو گوجه فرنگي از 5تا7 رينگيت (قيمت فصلي)
22. يک عدد آناناس از 0.8 الي 2 رينگيت (قيمت فصلي)
23. يک کيلو موز از 3 الي 5 رينگيت
24. اتومبيل از2500 الي … رينگيت
25. موتور سيکلت از 1000 الي 3000 رينگيت
26. دوچرخه از 180 الي 1400 رينگيت
27. کامپيوتر قابل حمل (لپ تاپ) از 500 الي 7000 رينگيت
28. پرينتر رنگي جوهر افشان از 110 الي 1900 رينگيت
29. پرينتر ليزري سياه وسفيد از 250 الي 2000 رينگيت
30. يک پاکت سيگار از 3 الي 38 رينگيت
31. روغن مايع دوکيلويي از 11 الي 26 رينگيت
32. هر ليتر بنزين 1.95 رينگيت
33. سيم کارت موبايل از 8 رينگيت الی 80 رينگيت
34. شارژ هفتگی موبايل 10 رينگيت(بستگی به میزان استفاده فرد از تلفن همراه دارد)
35. شارژ ماهيانه موبايل 30 رينگيت(بستگی به میزان استفاده فرد از تلفن همراه دارد)
36. همبرگر (مک دونالد و …) از 9 رينگيت تا 16 رينگيت
37. مرغ کی اف سی و … از 9 رينگيت تا 15 رينگيت
38. نوشابه خانواده از 1.8 تا 3 رينگيت
39. چای (تی بگ) هر بسته 100 تايي از 6 رينگيت الی 25 رينگيت
40. نوشابه 300 سی سی از 2 الی 3 رينگيت
41. کيک تولد کوچک و شمع کافی برای 8 نفر 13 رينگيت
42. هر وعده غذا در رستوران مالايی با غذای ايرانی پسند از 5 الی 14 رينگيت
43. هر وعده غذا در رستوران عربی يا ايرانی از14 الی 50 رينگيت
44. يک کيسه برنج5  کيلويی از 18 الی 40رينگيت
45. کفپوش مشمع پلاستيکی برای دوستانی که در خوابگاه اقامت می کنند هر متر مربع از 5 الی 12 رينگيت
46. اتو از 40 الی 300 رينگيت
47. پلوپز و آرامپز برقی چهار نفره از 40 الی 80 رينگيت
48. کتری برقی از 12 الی 40 رينگيت
49. فلاکس آب از 8 الی 60 رينگيت
50. قاشق چنگال ليوان چاقو از 0.8 الی 12 رينگيت