زمانی که به شما تعظیم کنند چه می کنید؟
مردم در ژاپن با تعظیم کردن به یکدیگر سلام می کنند. وقتی فردی به شما تعظیم می کند، قاعده بر آن است که در مقابل تعظیم کنید. اگر فردی از مقامی بالاتر به شما تعظیم کرد باید در مقابل بیشتر خم شوید و تعظیمی طولانی تر داشته باشید. تعظیم همچنین به منظور بیان تقدیر یا عذرخواهی به کار می رود.
زمانی که به خانه دوستی می روید چه می کنید؟
سلام کردن
اگر دیدار شما طی صبح صورت می گیرد شما “اوهایو گوزای-ماسو” می گویید. عبارت مناسب درصورتی که زمان بعد ازظهر باشد” کونیچی–وا” می باشد و چنانچه زمان شـــب باشد عبارت مناسب “کوم بان وا” است. میزبانتان خواهد گفت “اوهایری کوداسای”، که به معنی “لطفاً بفرمائید” می باشد تا شما را به داخل منزل دعوت کند. زمانی که از درگاه خانه وارد می شوید می گویید” اوجاما شیماسو”، که از نظر لغوی یعنی ” مزاحمتان می شوم”.
قبل از وارد شدن: هنگام ورودتان به یک خانه ژاپنی کفش ها را از پا در می آورید.
در بسیاری از خانه های ژاپنی چای سبز، قهوه، و چای سیاه وجود دارد و هنگام سرو نوشیدنی از میهمانان درباره نوشیدنی مورد علاقه اشان سوال می شود. ژاپنـــــی ها چــــای سبز را با شکر یا شیر نمی نوشند. یک فنجان چای سبز اغلب با شیرینیجات سبک ژاپنی صرف می شود.
قبل از صرف غذا افرادی که بر سر میز نشسته اند عبارت “ایتاداکی ماسو” را بیان می کنند و غذا را با گفتن “گوچیسو ساما دشیتا” به پــــایـــان می برند. هر دو عبارت برای بیان تشکر و قدردانی از غذا بیان می شود.
در منازل شخصی، عموماً از هر فرد با غذاهای متنوع پذیرایی می شود. هر پرس غذا در ظروف پذیرایی جداگانه در مقابل هر فرد قرار می گیرد و در طرحی مشخص چیده می شود (تصویر مقابل یک نمونه از این چیدمان را نشان می دهد). غذا همچنین می تواند بر روی بشقاب های بزرگ تر برای شریک شدن افرادی که سر میز غذا نشسته اند سرو شود.
عادت عمومی بر آن است که کاسه برنج را در دست چپ نگاه داشته و با دست راستتان غذا را توسط چوب های غذاخوری بردارید. (به عکس نگاه کنید)
زمان صرف غذا در رستوران ها
برخی رستوران ها مدل های مومی غذاهایی را که عرضه می کنند در ویترین جـــلوی مغــــازه قرار می دهند. شما می توانید که از میان این مدل ها یا از عکس ها ی موجود در منو، غذای خود را انتخاب کنید. در ژاپن انعام دادن مرسوم نمی باشد.
ژاپن دارای چهار فصل کاملاً متمایز است و از تفریحات متنوع و غنی فصلی بهره مند می باشد. در بهار، مردم زیر درخت های گیلاس پرشکوفه دور هم جمع می شوند و سفره می گسترند حال آنکه تابستان زمانی برای جشن ها و آتش بازی هاست. افرادی که جامه یوکاتا (کیمــــونوی غیررسمی) پوشیده اند با آوازهای بونودوری می رقصند و خوراک های گوناگون را در دکه های غذایی خارج از مــــنزل مـــزه می کنند. در پاییز مردم به کوه پیمایی می روند تا برگ های الوان درختان را نظاره کنند. زمستان جنب و جوش فراوانی را در پیست های اسکی واقع بر کمربندهای برفی کشور به همراه می آورد.